Previous
Next
OFERTA
I. Przewodnictwo pozaszlakowe – wysokogórskie
Jako przewodnik II klasy mogę prowadzić klientów poza szlakami na terenach udostępnionych przez TPN – w skali wspinaczkowej w warunkach letnich do III stopnia trudności, a w warunkach zimowych do II.
Z racji posiadania przeze mnie EPC (Europejska Karta Zawodowa), mam także uprawnienia do prowadzenia na szczyty pozaszlakowe w Tatrach Słowackich.
Ponadto posiadam uprawnienia do prowadzenia wycieczek narciarskich (skiturowych).
Zapraszam do zapoznania się z przykładowymi wyjściami. Oczywiście jeżeli masz inną propozycję dróg, a także wyjść wspinaczkowych, zarówno latem jak i zimą – jestem otwarty na dyskusję i propozycje.
Jestem pewny, że po jednym wyjściu poza tatrzańskie szlaki będzie Ci trudno wrócić do turystyki szlakowej – bliskość gór, ich piękno i majestat wciąga absolutnie.
II. Przewodnictwo po szlakach
Chętnie wybieram się także na znakowane szlaki tatrzańskie. Znakowane nie oznacza mniej fascynujące. Giewont, Świnica, czy Kościelec to tylko niektóre z przykładowych celów. W maju nawet przejście Doliną Kościeliską może przyprawić o sporą dawkę adrenaliny.
III. Szkolenia
We współpracy ze Szkołą Górską Morskie Oko prowadzę również kursy turystyki zimowej oraz kursy lawinowe. Po więcej informacji zapraszam TUTAJ
POZA SZLAKIEM
1. Mnich i Zadni Mnich
Mnich (2068m) to ta widoczna z tarasu przed schroniskiem nad Morskim Okiem charakterystyczna iglica skalna. Nazwa pochodzi od kształtu turni, podobnej do mnicha z kapturem.
To od pierwszego zdobycia wierzchołka, którego dokonał Jan Gwalbert Pawlikowski wraz z przewodnikiem Maciejem Sieczką w 1879 lub 1880 r., liczy się era taternictwa w Tatrach. Do dziś Mnich pozostaje ważnym, o ile nie najważniejszym punktem, od którego rozpoczyna się wspinaczki górskie.
Najłatwiejsze wejście oscyluje w okolicach II stopnia trudności i to właśnie „przez płytę” prowadzi wejście przewodnickie.
Zadni Mnich (2172m) to fantastyczna urwista iglica, doskonale widoczna już z progu Dolinki za Mnichem. Nieco dalej niż Mnich, nieco wyżej i bardziej eksponowanie z niezapomnianym ponad 40 m zjazdem z wierzchołka. Wciąż jednak bardzo przystępnie, wejście przewodnickie to nadal okolice tatrzańskiej I.
2. Żabia Lalka i Żabi Mnich
Gdy skierujemy nasz wzrok w drugą stronę, w stronę Rysów, po lewej stronie rzuci nam się w oczy trawiasto – skalna grań najeżona różnymi turniczkami. Żabiej Lalki (2095 m) nie pomylimy z niczym innym, a wejście (II) na wierzchołek bez wątpienia będzie świetną tatrzańską przygodą. Z kolei na wyższy Żabi Mnich (2146 m) biegnie nawet łatwiejsza, bo I droga. Widoki szczególnie z Żabiego Mnicha fantastyczne!
3. Niżne Rysy, Mięguszowieckie Szczyty, Cubryna
Spragnionych wyższych pozaszlakowych tatrzańskich szczytów zapraszam na popularne Niżne Rysy (2431 m), Cubrynę (2376 m), czy „Mięgusze” (2393 m – 2438 m) – granią wszystkie bądź zdobywane pojedynczo.
Szczególnie grań Mięguszowieckich Szczytów to długa, całodzienna wyprawa.
4. Grań Kościelców i Wierch Pod Fajki
Klasyki rejonu Hali Gąsienicowej.
Grań Kościelców, zwana „granią praojców” to świetna droga wiodąca przez wierzchołek Zadniego Kościelca (2160 m) na Kościelec (2158 m). Wspinanie dla początkujących, trudności oscylujące wokół II stopnia trudności.
Z kolei Wierch Pod Fajki (2135 m), leżący między Granatami, a Żółtą Turnią to bardzo ciekawa wyprawa, zarówno latem jak i zimą. Trudności drogi nie przekraczają II.
5. Świnica
Jeden z najbardziej charakterystycznych tatrzańskich szczytów.
Główny wierzchołek o wysokości 2301 m dostępny jest znakowanym szlakiem, z kolei tzw. „taternicki” (2291 m) nie jest już dostępny turystycznie i ciekawy jest w szczególności w zimie. Droga Stanisławskiego (II) to dla początkujących adeptów zimowego wspinania świetna możliwość nabycia doświadczenia przed kolejnymi wyprawami. Z kolei nawet normalna droga granią może przysporzyć wrażeń. Eksponowane i warte polecenia jest też wspinaczkowe połączenie obydwu wierzchołków. Niezależnie od wariantu Świnicę warto zdobyć.
6. Słowackie Tatry Wysokie
Zapraszam również wszystkich chętnych na odkrywanie słowackich Tatr Wysokich. Zapewniam wejścia na różne szczyty (m.in. Gerlach, Szatan, Durny Szczyt), często mało uczęszczanymi drogami, w zależności od chęci i możliwości.
KIM JESTEM
Nazywam się Szymon Michlowicz – jestem wysokogórskim przewodnikiem tatrzańskim.
Tatrami pasjonuję się od urodzenia – to właśnie tu od dzieciństwa spędzam znaczną część lata i zimy.
Góry zawsze były moim domem. Tutaj czuję się pewnie i bezpiecznie – jestem u siebie.
Przewodnikiem tatrzańskim zostałem w roku 2009 i od tego czasu Tatry stały się również moim miejscem pracy.
W roku 2017 zdobyłem uprawnienia wysokogórskiego przewodnika tatrzańskiego II klasy.
Chodzę po górach, wspinam się, jeżdżę i zdobywam szczyty na nartach. Działam głównie w Tatrach i Alpach. Z krajów alpejskich najczęściej bywam w Austrii – zarówno latem, jak i zimą. Zdarza mi się również przebywać w raju szwajcarskich czterotysięczników
Aktualnie jestem Prezesem Zarządu Koła Przewodników Tatrzańkich im. Macieja Sieczki w Krakowie.
Należę do Stowarzyszenia Wysokogórskich Przewodników Tatrzańskich. Jestem także członkiem Klubu Wysokogórskiego Kraków.
Zawodowo poza górami jestem radcą prawnym.
PARTNERZY
KONTAKT
Szymon Michlowicz
przewodnik tatrzański
sz.michlowicz@przewodnicy-tatry.pl
mobile: (48) 502-113-595
